Maurycy Gottlieb. JERZY MALINOWSKI

Maurycy Gottlieb (1856-1879) to wybitny polski artysta pochodzenia żydowskiego, urodzony w Drohobyczu, uczeń Jana Matejki w Akademii krakowskiej, student Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu i Monachium. Malował portrety, obrazy z historii Polski, kompozycje na tematy biblijne i literackie, w tym do utworów Mickiewicza. Podejmował tematykę żydowską, inspirując się dziełami Rembrandta. Swoją twórczością przełamywał uprzedzenia narodowe i religijne. Rozdarty między tradycją i religią żydowską a chrześcijaństwem i przynależnością do kultury polskiej, pragnął doprowadzić do pojednania tych dwóch światów. Interpretując postać Chrystusa jako żydowskiego proroka, włączył go do tradycji żydowskiej.
Malarstwo Gottlieba wyrastało z akademizmu, pojawiły się w nim jednak zapowiedzi zjawisk artystycznych końca XIX wieku.
Gdy umierał, miał zaledwie 23 lata. W wieku, w którym inni artyści są u progu swej twórczości, był już dojrzałym w pełni ukształtowanym malarzem, jego dzieł można rozpatrywać jako zamknięta całość.
W kulturze polskiej i żydowskiej pozostał po nim mit tragicznego losu artysty, któremu niespodziewana śmierć przerwała światową być może karierę.